Regelcircus
Een ongevangen vogel
zonder vliegangst of vliegschaamte
baant zich een weg door het drukke luchtverkeer
De ruimte lijkt genoeg te zijn
maar niets is minder waar
ze heeft haar vleugel niet goed uitgestoken
waardoor de ongevangen vogel
nu gevangen is geraakt
Ambitie om vrij te vliegen
heeft haar de das omgedaan
Nu moet ze regelrechte vluchten maken
onder een cirkelvormige hemel
Geen horizon te zien van goud-oranje
enkel circusrood en verregend witte tentdoeken
als een dreigend gevaar van boven
Het duurde niet veel dagen
voor de vogel zich ging voegen
op haar hoede voor het verstrijken van de tijd
haar vrijheid netjes weggemoffeld
onder een zandkleurig tapijt
Dagelijks dezelfde route
eerst door de hoepel
dan van het kastje naar de muur
en dat al onder een vastomlijnd applaus
als het getik van vele typemachines
Lieve vrienden, in de verte
hoor ik een andere fanfare
met dezelfde toeters en trompetten
Komt het zien, komt het zien
Geen dieren in gevangenschap maar in wording
al spelend zijn zij hun kwelgeesten de baas geworden
Het zijn koorddansers die dapper
balanceren tussen hemel en aarde
Acrobaten die het niet laten kunnen
om de wereld op z'n kop te zien
Hun frustratie zachtjes omgevormd
tot een speels protest
Het zijn hoogspringers die de lat lager leggen
die jong leren en oud nog steeds doen
Ze spuwen het vuur wat van binnen is gaan branden
onbeschaamd de rondte in, onder luid
en daverend applaus als een kletterende waterval
De enige spanning hier is het koord
van de nok naar de trapeze
waar Pipo de poëet
als sprekend en buitelend
naar beneden komt zetten
Hij vertelt dat poëzie in zichzelf
ook een losbreken van systemen is
Het spreken van taal als de regels
buiten de kantlijn staan
En ik weet niet hoe het gebeurt
maar het roodwitte tentdoek scheurt
en de kraakheldere hemel werpt
een zonnestraal op een lege openstaande kooi
---
Geschreven ter gelegenheid van de expositie 'Regelcircus'
van Eva Blaak in de Stingerbol Ede